Zamek Stillfiredów wzniesiono pod koniec XIV wieku. Był on dawną rezydencją baronów Stillfriedów i służył on jako dwór obronny. Pierwsza wzmianka o obiekcie pochodzi z 1352 roku. Budowla była kilka razy przebudowywana, aż w końcu w latach 1700–1730 zyskała obecny kształt. Tej przebudowy dokonał włoski architekt Andrei Carove. Koniec władania rodziny Stillfriedów przypadł na 9 lipca 1810 r., kiedy to Friedrich August Stillfried sprzedał swoje ziemie. Nowa Ruda wraz z zamkiem przeszła w ręce hrabiego Antonavon Magnisa z Bożkowa. W połowie XIX wieku, w sali reprezentacyjnej odprawiano msze, a pod koniec tego wieku zamek stał się siedzibą zarządu kopalń. Po II wojnie światowej zamek był siedzibą dyrekcji Kopalni Węgla Kamiennego w Nowej Rudzie. W 2004 roku zamek stał się prywatnym obiektem. Zamek jest bardzo okazały. Ma cztery skrzydła, a w wewnątrz znajduje się dziedziniec. Wzniesiona na krawędzi skarpy miasta. Skrzydła nakryte są łamanymi dachami. Pomimo tego, że zamek nie jest udostępniany dla turystów, jest on ważnym punktem na mapie zabytków w powiecie Kłodzkim.