Pałac w Szalejowie Dolnym swój dzisiejszy wygląd zawdzięcza właśnie rodzinie von Münchhausen oraz przekształceniom jakie miały miejsce za jej czasów w XVIII i XIXw. Powstał w miejscu starego dworu w latach 1840- 1844, a pozostałością po Jezuitach jest środkowa część budowli i kartusz z datą 1694 oraz herbem zakonu znajdujący się w oficynie mieszkalnej. Dwu i trzykondygnacyjna budowla znajduje się na niewielkim wzniesieniu. Składa się z dwóch prostokątnych skrzydeł, nakryta jest dachami dwuspadowymi i jest częściowo podpiwniczona. W centralnej części mieści się główne wejście, nad którym na wysokości drugiej kondygnacji umieszczono balkon. Pałac zdobią dwie okrągłe wieże wkomponowane w budynek. Z drugiej strony budowli znajduje się ganek podtrzymujący balkon, nad którym widnieje kartusz herbowy ostatnich właścicieli. W jednym ze skrzydeł znajduje się dawna kaplica. W elewacji można podziwiać wiele detali związanych z architekturą neogotycką: ostrołukowe wykończenia okien, szczyty, wieże. Pałac otaczał park ze stawami, a na majątek składały się: tartak, młyn wodny, browar, gorzelnia, olejarnia oraz cukrownia, po których pozostało jedynie wspomnienie. Piękne miejsce, tajemnicze i kolejne w dawnym Hrabstwie Kłodzkim warte zobaczenia.